اخبار ویژه کیهان

حالا که جربزه اش را ندارید، خفه خون بگیرید

پایگاه اطلاع رسانی سپاه عاشورا: وقتی کیهان و رجانیوز و فارس به تمسخر فعالان سیاسی در دنیای مجازی می پردازند نکته اصلی آنها این است که «برای براندازی باید به داخل کشور و عرصه خیابان بیایید و حالا که جربزه اش را ندارید بروید و خفه خون بگیرید.» قائلان به این نظر در واقع می خواهند...

به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس، روزنامه کیهان در اخبار ویژه امروز ۵شنبه خود ۴ خبر را منتشر کرد.

پسر خوب! به سؤال رفقا جواب بده!

عناصر ضدانقلاب خارج نشین که در حوزه تحمیق و تهییج عوامل داخلی جبهه استکبار فعالیت می کنند همچنان از پاسخ سر راست و روشن به یک سؤال ساده طفره می روند و آن اینکه چرا خود شما به ایران برنمی گردید تا مبارزه کنید و فقط برخی افراد بی خبر را شیر می کنید که سر به صخره بکوبند.

مجید محمدی همکار کاسبکار رادیو فردا که سالها پیش بدون هیچ تعقیب و تهدیدی، ترجیح داد در آمریکا اقامت بگیرد و از دلارهای اختصاص یافته از سوی وزارت خارجه و سرویس جاسوسی سیا برخوردار شود، مدتی است که محل اعتراض طیف هایی از گروه ها و رسانه های مخالف جمهوری اسلامی قرار گرفته است. این اعتراض ها به حدی بود که وی مجبور شد بنویسد «این سخن که رسانه های فارسی زبان خارج از کشور (سایت ها، رادیوها و تلویزیون ها) و افرادی که در آنها فعالیت می کنند با جامعه ایران فاصله دارند و در دنیایی بسته زندگی می کنند و لذا تحلیل ها و ارزیابی هایشان معتبر نیست یا به کار نمی آید، بارها از سوی برخی مخالفان حکومت ایران تکرار شده است».

وی آنگاه برای خارج شدن از زیر علامت سؤال اصلی، توپ را در زمین کیهان و... انداخته و می نویسد: وقتی کیهان و رجانیوز و فارس به تمسخر فعالان سیاسی در دنیای مجازی می پردازند نکته اصلی آنها این است که «برای براندازی باید به داخل کشور و عرصه خیابان بیایید و حالا که جربزه اش را ندارید بروید و خفه خون بگیرید.» قائلان به این نظر در واقع می خواهند فعالیت سیاسی را به حضور خیابانی منحصر کنند در حالی که خود آنها هم اصولاً به نوشتن و فعالیت رسانه ای مشغول هستند.

همکار رادیو فردا سپس با بی پاسخ گذاشتن پرسش اصلی، حاشیه روی را انتخاب کرده و به مغالطه در این باره پرداخت که اپوزیسیون خارج نشین فعال در فضای مجازی، برخلاف انتقادهای برخی مخالفان جمهوری اسلامی، از واقعیات زندگی در داخل ایران مطلعند و بنابراین نباید آنها را پرت از متن حوادث تلقی کرد.

یادآور می شود به تازگی اکبر گنجی تصریح کرده بود «اپوزیسیون مقیم خارج، آرزوهای خود را تبدیل به خبر می کند و تصویر خیال پردازانه و کاذبی از رژیم و مردم به دست می دهد. این مسائل باعث استیصال کامل اپوزیسیون شده است». حسین قاضیان نیز که در نیویورک اقامت داردگفته است «انتخابات سال 88 و میزان مشارکت مردم گواهی می دهد که جریان سبز پایگاه اجتماعی ضعیفی دارد. به نظرم فضای مجازی منعکس کننده وضع عمومی داخل کشور نیست و واقعیت های داخل را نمایندگی نمی کند».

اما از همه اینها گذشته، آقای مجید محمدی به سؤال اصلی جواب نمی دهد: 1- چرا با وجود اینکه جمهوری اسلامی هیچ کاری با شما نداشت، از کشور رفتید و حاضر نیستید برای مبارزه مدعایی به میانه گود برگردید و آنگاه دعوت به مبارزه کنید؟ 2- مگر نمی گفتید همه چیز در خیابان حل و فصل می شود. پس چگونه ادعا می کنید خیابان دیگر در مبارزه اهمیتی ندارد و مهم، «کلیک کلیک بنگ بنگ»های مجازی با بودجه دولت آمریکاست؟!

شنیدن کی بود مانند تقلید!

یک عضو مجمع روحانیون ضمن تحریف قرآن کریم ادعا کرد برای رسیدن به حقیقت باید تمام سخنان، حتی BBC را شنید!

به گزارش کلمه، هادی غفاری با استناد به آیه 18 سوره زمر گفت: برای رسیدن به حقیقت باید تمام سخنان حتی سخنان بی بی سی را شنید نه اینکه صرفاً به یک جناح خاص بسنده شود.

وی همچنین گفته است: کسی با تابلوی اصلاحات وارد میدان انتخابات نخواهد شد.

هادی غفاری همچنین مدعی شد: اسلام بیش از هر موقع دیگر در خطر است و برعهده ماست که حساب اسلام را از حساب آنچه که به نام آن انجام می دهند جدا کنیم. وی می گوید: باید اندیشه های بنیانگذار انقلاب، مطهری ها، شریعتی ها، بهشتی ها و... را زنده نگه داریم تا از انحرافات مصون بمانیم.

وی گفت: ما با هیچ شخصی سر دعوا نداریم و این نامه نگاری ها، سخنرانی ها، نقد و خطابه ها همه از سر دلسوزی و بازگشت به راه آرمان های انقلاب است.

وی افزود: هنر در جذب کردن افراد به اسلام است نه دفع کردن.

دعوت هادی غفاری به شنیدن سخنان بی بی سی در حالی است که طیف متبوع نامبرده و از جمله وی در فتنه سال 88، طابق النعل بالنعل سناریوی دیکته شده سرویس های جاسوسی بیگانه و بنگاه های رسانه ای آنها- از جمله بی بی سی- در زمینه القای تقلب و برپایی آشوب و تن ندادن به رأی اکثریت و مکانیزم های قانونی را اجرا می کردند و کار از «شنیدن» گذشته و به تقلید کورکورانه رسیده بود.

نکته دیگر اینکه شبکه دولتی انگلیس که وابستگی رسمی خود به سرویس جاسوسی و وزارت خارجه انگلیس را کتمان نمی کند و اسم رمز کودتای 28 مرداد 32 را اعلام کرده، چگونه می تواند جناحی در عداد جناح های سیاسی ایران تلقی شود؟! و مدعیان اصلاح طلبی تا کجا به بیراهه رفته و منحرف شده اند که خود را هم جناحی بی بی سی انگلیس تلقی می کنند. این موضوع از آن جهت قابل توجه مضاعف است که طی دو سال اخیر، طیف گسترده ای از نیروهای ضد انقلاب اعم از سلطنت طلب و مارکسیست و جبهه ملی و... بارها به مدیران بی بی سی اعتراض کرده اند که چرا عنایت ویژه به اصلاح طلبان دارد و عملاً تبدیل به رسانه این طیف از مخالفان جمهوری اسلامی شده است؟

موضوع سوم ادعای نگرانی برای اسلام و انقلاب است حال آن که امثال این عضو مجمع روحانیون در ماجرای حرمت شکنی بی سابقه روز عاشورای سال 88 یا در شکستن حرمت ماه مبارک رمضان در روز قدس و سردادن شعار به نفع آمریکا و رژیم صهیونیستی و یا خط کشیدن روی نام اسلام در عبارت «جمهوری اسلامی» و پاره کردن تصویر حضرت امام (ره) و... خاک مرگ بر دهانشان ریخته بودند یا ادعا می کردند اراذل و اوباش اجاره ای، مردمان خداجو هستند!! آیا پاسداشت اندیشه های امام خمینی(ره) و شهیدان مطهری و بهشتی، یعنی تبدیل شدن به ریپورتری BBC انگلیس و سپر بلای گروهک های معاند شدن؟! و چهارم اینکه، چرا حضرات می توانند جذب بهایی ها، تروریست های منافقین و ریگی- که علناً از فتنه سبز حمایت کردند- سلطنت طلب ها، مارکسیست های لائیک و نهضت آزادی و... شوند و آن قدر از پرز و نتانیاهو دلربایی کنند! که سرمایه بزرگ اسرائیل لقب بگیرند اما نتوانند با اسلام خواهی و وطن دوستی و عزت طلبی ملت ولایت مدار ایران کنار بیایند؟

به تعبیر قرآن کریم در آیه 10 سوره روم «ثم کان عاقبه الذین اساؤا السوآی ان کذبوا بایات الله و کانوا بها یستهزؤن».

ها آرتص: حماقت 30 سال پیش برای هفت پشت اسرائیل کفایت می کند

یک روزنامه صهیونیستی اعلام کرد حمله 30 سال پیش به جنوب لبنان به فاجعه بزرگی برای تل آویو تبدیل شد که قدرت گرفتن پدیده ای به نام حزب الله نمونه آن است.

هاآرتص با اشاره به رایزنی های مقامات صهیونیستی با دولت آمریکا و سفر اخیر ایهود باراک به واشنگتن نوشت: عبارت همه گزینه ها روی میز است دکلمه وار از سوی مقامات آمریکایی تکرار می شود اما ممکن است این عبارت بیشتر از آن که هشداری به جمهوری اسلامی باشد، اخطار به اسرائیل باشد. به نظر می رسد اوباما به باراک تاکید کرده که درگیری نظامی با ایران می تواند نگران کننده باشد.

هاآرتص با تردید دراین باره که ملاقات اوباما با ایهود باراک اتفاقی شیرین بوده یا رویدادی تلخ، تاریخ را مرور می کند که خبط اسرائیل در حمله به جنوب لبنان (1982) باعث سر بر آوردن جبهه مقاومت شد: 30 سال پیش آریل شارون وزیر دفاع وقت اسرائیل به خیال گرفتن چراغ سبز از آمریکا، به جنوب لبنان حمله کرد اما همین جنگ، سر آغاز فجایعی برای تل آویو شد که تا سالها ادامه و تشکیل و قدرت یابی حزب الله لبنان، یکی از همان فجایع است.

این روزنامه صهیونیستی می افزاید: احتمالا آمریکایی ها به اسرائیل گفته اند که در صورت اقدام یک جانبه علیه ایران باید متحمل هر عاقبتی باشند چرا که شعله های آتش منطقه خاورمیانه بلکه دورتر از آن را فرامی گیرد.

خاطر نشان می شود حزب الله در جنگ 33 روزه سال 2006 نیز درسی فراموش نشدنی و تحقیرآمیز به رژیم صهیونیستی داد.

از تحریک به خودکشی تا تحلیل چرایی هراس از تحریم انتخابات

رسانه دولتی انگلیس، مواضع دو پهلوی خاتمی و طیف اصلاح طلبان همسو با وی در زمینه تحریم انتخابات را باعث ناامیدی بیشتر هواداران جنبش توصیف کرد.

سایت بی بی سی در تحلیلی نوشت: به نظر می رسد اصلاح طلبان سرانجام به جمع بندی قطعی رسیده اند و هر چند به صراحت نامی از تحریم انتخابات نمی برند اما عملا به تحریم انتخابات فرا می خوانند. کسانی چون خاتمی اعلام کرده اند که در انتخابات شرکت نخواهند کرد. حضور در داخل کشور و تلاش برای پرهیز از دادن دستاویزی تازه به حاکمیت برای گسترش دامنه محدودیت ها و سرکوب فعالان اصلاح طلب که می تواند یکی از دلایل اصلی در خودداری از به کارگیری اصطلاح «تحریم انتخابات» و فراخواندن همگان به تحریم تلقی شود.

بی بی سی در عین حال اضافه کرد: این جزم اندیشی، اما بی هزینه نیست و بخش فزاینده ای از هواداران جنبش سبز را ناامید می کند؛ زیرا آنها در این اتخاذ موضع، نوعی از بی اعتنایی به اصول و خواسته های بنیادین معترضان و در بهترین حالت نوعی تناقض را مشاهده می کنند که موجب تشتت در صفوف معترضان و تضعیف آنان در مقام تاثیرگذاری بر روند حوادث می شود.

از سوی دیگر سایت ضدانقلابی «خودنویس» موضع متناقض خاتمی را مورد توجه قرار داد که «اصلاح طلبان نه می توانند و نه باید در انتخابات نامزد و فهرستی داشته باشند؛ البته این به معنای تحریم نیست. دل بستگان به اصل انقلاب، هیچ گاه انتخابات را تحریم نمی کنند» و نوشت: استراتژی اصلاح طلبان، «ناتوانی فعال» است! جملات خاتمی پر از تناقض است. معلوم است که یک حزب یا جناح سیاسی با کاندیدا ندادن، انتخابات را تحریم می کند. اما تناقض بزرگ تر خاتمی و دوستان وی این است که عمل سیاسی خاتمی در حوزه ناتوانی های وی است. یعنی در واقع او به هیچ عمل سیاسی دست نزده اما خیلی ها خیال می کنند که او قدم مثبتی برداشته است. این شیوه کج دار و مریز و ادبیات مبهم و متناقض، شیوه خاتمی است در حالی که وی برای چندین بار مرتکب خطایی بزرگ می شود. یک سیاستمدار خردمند با گفتن چنین جملاتی، از پیش دست خود را نمی بندد.

در همین حال حسین باقرزاده عضو -به ظاهر جدا شده- مرکزیت گروهک منافقین در سایت ایران امروز این گونه به نفاق جدید خط داد: آنچه تاکنون اصلاح طلبان انجام داده اند از عدم شرکت در انتخابات- به معنای نامزد نشدن- فراتر نرفته است. آنان هنوز حتی از عدم شرکت به معنای رأی ندادن صریحا سخن نگفته اند. ولی اگر این هم گفته شود، مسئله از یک تحریم منفعلانه پیش تر نخواهد رفت. آنچه که لازم است یک تحریم فعال است. فعالان تحول خواه جنبش سبز از مدت ها پیش نغمه تحریم را سر داده اند و در این مورد تأملی ندارند. اکنون وقت آن است که سران اصلاح طلب جنبش نیز صریحا و بدون ابهام انتخابات را تحریم کنند.

وی در عین حال به یکی از دلایل هراس خاتمی و اصلاح طلبان همسو از تاکید علنی بر تحریم انتخابات اشاره کرد و نوشت: عدم اطمینان از نفوذ و پایگاه مردمی، یکی از دلایل خودداری اصلاح طلبان از تحریم فعال انتخابات است. دلیل دیگر خطر سرکوب حکومتی است که می تواند با بدترین شکل و اتهاماتی از قبیل اقدام علیه نظام و امنیت کشور و احیانا تا سرحد مرگ پیش برود. ولی اگر اصلاح طلبان در شرایط بحرانی امروز نتوانند مقاومتی از خود نشان دهند در چه شرایط دیگری ممکن است بتوانند از پس این کار برآیند؟ و آیا برخورد منفعلانه آنان با مسئله انتخابات به معنای پایان زندگی سیاسی آنان برای همیشه نخواهد بود؟ به جرأت می توان گفت که انتخابات اسفندماه، آخرین فرصت اصلاح طلبان برای جدا کردن سرنوشت خود از حاکمیت و نشان دادن استقلال سیاسی شان بشمار می رود.

این منافق مقیم آلمان البته پیش بینی کرده که حتی با تحریم فعال انتخابات، حاکمیت بتواند با بازی اعداد (!؟) نشان دهد که اکثریت قاطع مردم در رأی گیری شرکت کرده اند.